آی آدم ها

 اگر زیستن را دوست داشتم هرگز به هنگام به دنیا امدن نمی گریستم

 داروهای تلخ را با روپوش شیرین می پوشانیم چرا حقیقت و اخلاق را نیز با لباسهای زیبا نپوشانیم ؟ . شامفورت

 هیچ گاه برای آغاز دیر نیست ، همین بس که به خود بگویم این بار کار نا تمام را پایان می دهم . اُرد بزرگ

 زندگي دفتر ي از خاطر هست . يك نفر در شب كم، يك نفر در دل خاك، يك نفر همدم خوشبختي هاست، يك نفر همسفر سختي هاست، چشم تا باز كنيم عمرمان ميگزرد ما همه همسفريم...

 هميشه يادت باشه چيز ي كه امروز دار ي شايد آرزوي ديروزت بوده و بزرگترين آرزوي فردات . پس هميشه سعي كن قدر چيزي كه امروز داري رو خوب بدوني !!!

 یادمان باشد آن زمان که از دست دادن عادت میشود به دست آوردن هم دیگر آرزو نیست

 ترجیح می دهم حقیقتی مرا آزار دهد ، تا اینکه دروغی آرامم کند. . .

 ما با مشکلات می جنگیم تا آسایش بیابیم ، ولی وقتیکه آسایش یافتیم آن را غیر قابل تحمل می یابیم 

 به روزها دل مبند ، روزها به فصل که میرسند ، رنگ عوض میکنند با شب بمان ، شب گرچه تاریک است ، لیکن همیشه یک رنگ است

 وقتی کسی اندازت نیست ، دست بـه اندازه ی خودت نزن

 کاش همیشه در کودکی می ماندیم تا به جای دلهایمان سر زانوهایمان زخمی میشد

کودکی که لنگه کفشش را امواج از او گرفته بود روی ساحل نوشت دریا دزد کفشهای من،مردی که از دریا ماهی گرفته بود روی ماسه ها نوشت دریا سخاوتمندترین سفره هستی موج آمد و جملات رابا خود شست...تنها این پیام باقی ماند حرفهای دیگران را در وسعت خویش حل کن تا دریا بمانی.

 تا خود را از هرجهت کامل و شایسته ندیدی، قضاوت نکن.

 برای کسی بسوز که برای خاموش کردنت از اشکش مایه بذاره . . .

 زندگی کردن من مردن تدریجی بود هرچه جان کند تنم عمر حسابش کردند

هیچ کس نمی تواند ما را بهتر از خودمان فریب دهد . گوته

تصميم گرفتم آنقدر كم ياب شوم تا دلي برايم تنگ شود. ولي افسوس

                                                                                      فراموش شدم .

 اگر نمیتوانی به کسی امید بدهی ٬ نا امیدش نکن

اگر شنونده خوبی هستی ٬ راز دار خوبی هم باش

اگر نمیتوانی زخمی را مرحم بکشی ٬ نمک هم نباش

اگر خواستی کسی را سیر کنی ماهی بهش نده ٬ ماهیگیری یادش بده . . .

 ایستادگی کن تا روشن بمانی 

شمع های افتاده خاموش می شوند 
احمد شاملو

 یادمان باشد
اگر خاطرمان تنها شد طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم

یادمان باشد
اگر این دلمان بی کس شد طلب مهر زهر چشم خماری نکنیم

یادمان باشد
که دگر لیلی و مجنونی نیست به چه قیمت دلمان بهر کسی چاک کنیم!

یادمان باشد
که در این بهر دو رنگی و ریا دگر حتی طلب آب ز دریا نکنیم

یادمان باشد
اگر از پس هر شب روزیست دگر آن روز پی قلب سیاهی نرویم

یادمان باشد
اگر شمعی و پروانه به یکجا دیدیم طلب سوختن بال و پر کس
نکنیم

ولی آخر تو بگو با دل عاشق چه کنم؟
یاد من هست طلب عشق ز هر کس نکنم

 شاید نشود به گذشته برگشت و یک آغاز زیبا ساخت ولی میشود هم اکنون آغاز کرد و یک پایان زیبا ساخت                  

 آدم ها هرگز خوشبختی خود را نمیشناسند اما خوشبختی دیگران همیشه در جلو دیدگان آنهاست . . .

 نوشته هاي روي شن مهمان اولين موج دریا هستند ، اما حكاكيهاي روي سنگ ، مهمان همیشگی تاریخند

 سکوت گاه هزاران معنا دربر دارد که از گفتن به دیت نمی آید

 کدامین چشمه سمی شد که آب از آب میترسد وحتی ذهن ماهیگیر از قلاب میترسد ، گرفته دامن شب را سکوتی آنچنان مبهم که اشک از چشم و چشم از پلک و پلک از خواب میترسد ....